ψαλιδοκέρι

το, Ν

1. ειδικό ψαλίδι για την κοπή τού καμένου φιτιλιού τού κεριού

2. μτφ. α) (κατά τους χρόνους τής Ελληνικής Επανάστασης) (σκωπτ.) το ανδρικό ευρωπαϊκό σχιστό ένδυμα, το φράκο, και, γενικά, η ευρωπαϊκή ενδυμασία

β) (κατ' επέκτ.) αυτός που φορούσε τέτοιο ένδυμα

γ) επιπόλαιος

δ) επιδειξίας.

[ΕΤΥΜΟΛ. < ψαλίδι + κερί (πρβλ. βουλο-κέρι)].